FREESTYLE.pl

Wszystko zaczęło się osiem lat temu od singla „Take Me Out”. Zawierający go album „Franz Ferdinand”, wydany na początku 2004 roku, osiągnął szczyt wielu muzycznych podsumowań roku, zgarnął Mercury Music Prize a grupie przyniósł Brit Award dla najlepszego zespołu. Wszystko to było właściwie formalnością, bo już w momencie wydania „Take Me Out” stało się jasne, że tych czterech Szkotów na kilka miesięcy zdominuje brytyjską scenę gitarową. Koncert na festiwalu T in The Park w ich rodzinnej Szkocji zgromadził latem więcej osób niż występ późniejszego headlinera. Kolejne single: „Michael”, This Fire” i „The Dark Of The Matinée” pozwoliły wypełnić czas oczekiwania na kolejny album, który ukazał się stosunkowo szybko – jesienią 2005 roku. Płyta „You Could Have It So Much Better” była kontynuacją wątków podjętych na debiucie i pomogła Franz Ferdinand osiągnąć gwiazdorski status na wielu festiwalach. Przebojowy indie rock, nowa fala i post punk grany przez dobrze wykształconych studentów szkół artystycznych brzmiał na najważniejszych światowych festiwalach. Ich sceniczny wizerunek – wyprasowane w kant spodnie, sweterki i marynarki zdefiniowały wygląd co najmniej połowy chłopców słuchających w tamtych latach muzyki gitarowej. 

Wydany na początku 2009 roku album „Tonight: Franz Ferdinand” to kompozycje oparte przede wszystkim na brzmieniu syntezatorów. Były mocniejsze i znacząco różniły się od tych z poprzednich płyt. Na płycie znalazły się przeboje: „No You Girls”, „What She Came For” i „Can’t Stop Feeling”, często łączony podczas koncertów z „I Feel Love” Donny Summer. 

Od dwóch lat zespół nagrywa czwarty album, nie narzucając sobie żadnych terminów, nie zdradzając, tajemnic dotyczących brzmienia i pomysłów na oczekiwane wydawnictwo. Próbkę nowego materiału dostajemy już od połowy ubiegłego roku, kiedy to zespół zagrał na kilku letnich festiwalach. W sumie podczas różnych występów Franz Ferdinand zaprezentowali 10 zupełnie nowych kompozycji – ostatnie dwie w marcu w rodzinnym Glasgow. Warto dodać, że działalność muzyków Franz Ferdinand nie ogranicza się wyłącznie do zespołu. Wokalista i gitarzysta Alex Kapranos prowadzi rubrykę gastronomiczną w jednej z codziennych gazet oraz okazjonalnie produkuje płyty i nagrania dla innych wykonawców (The Cribs, Edwyn Collins). Perkusista Paul Thomson wydał płytę z zespołem Correcto, gitarzysta i klawiszowiec Nick McCarthy z Box Codax, a basista Rob Hardy rysuje komiksy.

Klasyczne wykształcenie muzyczne w okresie nastoletniego buntu wsparte fascynacją mniej akademickimi gatunkami muzycznymi - hip hopem, rockiem i punkiem. Oto jednozdaniowa historia muzyczna Reginy Spektor, wokalistki i multi-instrumentalistki z sześcioma studyjnymi albumami na koncie. Ten najnowszy to wydany dokładnie rok temu "What We Saw from the Cheap Seats", będący swoistą lekcją historii dla fanów artystki bowiem przeważająca część płyty to nagrania studyjne pierwszych piosenek Reginy, wykonywanych na żywo w początkach jej muzycznej kariery, kiedy młoda imigrantka z Rosji (wyemigrowała wraz z rodziną w 1989 roku) zaczęła karierę w światku nowojorskiej alternatywy. Przełomem był wydany w 2004 roku „Soviet Kitsch”, wyprodukowany przez Gordona Raphale’a, człowieka, który stał za brzmieniem debiutanckiej płyty The Strokes. Zresztą Spektor wielokrotnie koncertowała u ich boku, a nawet nagrała z zespołem wspólny utwór – „Modern Girls & Old Fashion Men”.  “Soviet Kitsch” został uznany przez NME za jeden ze 100 najlepszych albumów dekady, a jego następca, “Begin To Hope”, pokrył się złotem, sprzedając się w samych Stanach Zjednoczonych w ponad 500 tysiącach egzemplarzy.

KATY B

Tydzień po premierze singla „What Love Is Made Of” zapowiadającego nowy album Katy B, młoda londyńska wokalistka dołącza do składu Coke Live Music Festival. „What Love Is Made Of” jest kontynuacją muzycznych wątków podjętych na EPce „Danger”, gdzie Katy B w każdym nagraniu towarzyszył inny producent: Diplo, Geenues, Jacques Green i DJ Zinc. Cztero-utworowe wydawnictwo „Danger” stało się pomostem między dubstepowymi wątkami podjętymi na debiutanckim albumie „On A Mission”, a zdecydowanym krokiem w stronę house’u i synth-popu. Nowe muzyczne kierunki autorki przeboju „Perfect Stranger”  są świetnie odbierane przez muzyczną prasę i blogosferę po obu stronach Atlantyku. Już przy okazji debiutu i współpracy z triem Magnetic Man, Katy była komplementowana przez prestiżowy portal Pitchfork, który nieczęsto poświęca miejsce brytyjskim wokalistkom, zwłaszcza tym klubowym. Nadchodząca, druga studyjna płyta Katy B może być zaskoczeniem dla fanów przyzwyczajonych do artystki z czasów kiedy była królową brzmienia kojarzonego ze środowiskiem Rinse Fm, ale jednocześnie oczekiwanie na jej nową muzykę, sprawia, że jesteśmy niezwykle podekscytowani.  Podobnie, jak informacją o jej koncercie na Coke Live Music Festival 2013.

BRODKA

W ciągu ostatniej dekady, żaden polski wykonawca nie wykonał tak radykalnego zwrotu  swojej kariery jak Brodka. Z bardzo zdolnej, ale jednak obracającej się w mocno komercyjnym popie wokalistki, Brodka przeistoczyła się w świadomą i poszukującą artystkę, oddzielającą grubą kreską swoją przeszłość. I choć od momentu jej „nowego otwarcia” mijają właśnie trzy lata, nadal cieszymy się albumem „Granda”, EPką „LAX” i kibicujemy coraz prężniej rozwijającej się karierze zagranicznej. Nie ukrywamy, że cierpliwie czekamy też na nowy materiał Brodki, ale jednocześnie jesteśmy pewni, że w jej wypadku wszystko musi przyjść w odpowiednim czasie. Nie raz już to udowodniła.

WU-TANG CLAN

Foto: Wu-Tang Clan
  Nowy Jork stworzył hip hop. Ale nowojorski hip hop tworzyły takie składy jak Wu-Tang Clan i takie albumy jak ich debiutancki „Enter the Wu-Tang (36 Chambers)”, będący fundamentalnym dziełem dla całego gatunku. Wydany dokładnie 20 lat temu, stał się idealnym pretekstem, by w 2013 roku Wu-Tang Clan w pełnym składzie  powrócił na scenę! RZA, Ghostface Killah, GZA, U-God, Masta Killa, Reakwona, Method Man i Inspectah Deck, to pseudonimy, które każdego fana hip hopu doprowadzają do szybszego przepływu krwi w żyłach.  W takiej konfiguracji powstawał także zupełnie nowy album Wu-Tang Clan, zatytułowany „A Better Tommorrow”. Premiera płyty zaplanowana jest na lipiec, do czasu CLMF zdążymy się więc osłuchać się z nowym materiałem, który podczas koncertu będzie wpleciony w klasyczne „Protect Ya Neck”, „Gravel Pit” czy „C.R.E.A.M.”. Wu-Tang Clan w czasie dwóch dekad działalności wydali 5 albumów oraz pokaźną liczbę płyt sygnowanych przez poszczególnych członków składu. Jednym z najbardziej znanych członków grupy był Ol’ Dirty Bastard, który zmarł w 2004 roku.

FLORENCE AND THE MACHINE

Foto: Florence and the Machine
Florence and the Machine to przede wszystkim Florence Welch, 26-letnia rudowłosa wokalistka, której potężny kontralt sprawia niekiedy wrażenie, jakby nie mieścił się w utworach przez nią samą skomponowanych. Skala jej możliwości wokalnych jest niespotykana nie tylko pośród młodych wokalistek związanych ze sceną alternatywnego popu, ale także wśród artystek, które debiutowały na przestrzeni ostatnich lat.  Florence przewodziła zresztą całej fali młodych wokalistek obecnych na rynku od końca minionej dekady. La Roux, Little Boots, Marina & The Diamonds i Florence and the Machine to nazwy wymieniane pięć lat temu właściwie jednym tchem. Ale to właśnie Welch ze swoim zespołem osiągnęła największy sukces, proponując być może najbardziej eklektyczną i jednocześnie najbardziej tradycyjną mieszankę muzyczną. Eklektyczną, bo obok wręcz post-punkowego „Kiss With a Fist” singlem było folkowe w duchu „Dog Days Are Over”, a nawet post-dubstepowe „You’ve Got The Love” w remixie Jamie’go xx. Tradycyjną, bo Welch komponowała w klasyczny sposób, zachowując podstawową formę piosenek, przyjaznych radiu, ale jednocześnie uciekających od miałkości – patrz: eklektyzm.Wszystkie wymienione single znalazły się na wydanym latem 2009 roku albumie „Lungs”. Płyta zadebiutowała na drugim miejscu brytyjskiej listy przebojów i przez ponad 20 tygodni utrzymywała się w czołówce, by wreszcie na początku 2010 roku dotrzeć na sam szczyt. Stało się to chwilę przed zwycięstwem „Lungs” podczas ceremonii BRIT Awards 2010. Album został wybrany najlepszą brytyjską płytą 2009 roku. Podczas gali Florence wykonała wspólnie z Dizzeem Rascalem kompilację dwóch przebojów: „You’ve Got the Love” i „Dirtee Cash” zatytułowaną „You’ve Got the Dirtee Love”. Utwór dotarł do pierwszej trójki UK Top 40 i w tamtym momencie był największym singlowym przebojem wokalistki.

Drugi album „Ceremonials” ukazał się 28 października 2011 roku, przynosząc  12 nowych kompozycji. Połowa z nich w ciągu ostatniego półtora roku stała się singlami, potwierdzając niejako dominującą pozycję Florence w Wielkiej Brytanii. Nawet Adele nie była w stanie wybrać z „21” tylu singlowych piosenek. „Ceremonials” zadebiutowało na pierwszym miejscu list sprzedaży w kilkunastu krajach, tym razem również w Wielkiej Brytanii, gdzie w tydzień rozeszło się blisko 100 tysięcy egzemplarzy. Dzięki drugiej płycie, Florence and the Machine doczekali się także numeru jeden na liście singli. Trafiło tam nagranie „Spectrum” w remixie Calvina Harrisa. Teledysk do tego przeboju wyreżyserował David LaChapelle, jeden z najsłynniejszych współczesnych fotografów mody.

Płyta przyniosła zespołowi nominacje do nagród Grammy i BRIT oraz gigantyczny sukces koncertowy. „Ceremonials Tour” trwała nieprzerwanie przez ponad rok i prócz wielkich sal koncertowych dotarła także na festiwale, gdzie Florence po raz pierwszy pełniła rolę headlinera. Tak było m.in. na szkockim T In The Park i angielskich Reading/Leeds. Zwieńczeniem sukcesu płyty była nie tylko grudniowa część trasy po Wielkiej Brytanii, ale przede wszystkim zaproszenie na londyński koncert The Rolling Stones. Florence Welch stanęła na scenie obok Mick’a Jaggera i wykonała z nim „Gimme Shelter” na stałe przechodząc do historii rock’n’rolla.

WEJŚCIE NA TEREN FESTIWALU:

Wstęp na teren 9-10 sierpnia od 16:00 

Brama dla pieszych znajduje się od strony ul. Bora-Komorowskiego (dotyczy również mediów, osób z pola namiotowego i VIPów). Parking oraz brama wejściowa dla zmotoryzowanych (poza osobami korzystającymi z pola namiotowego) znajduje się od strony ul. Stella-Sawickiego.

BILETY:

Karnet dwudniowy 245 PLN

Karnet dwudniowy z polem namiotowym 275 PLN

Bilety jednodniowe 155 PLN

Kup bilet w ALTERSKLEPIE lub w punktach sprzedaży sieci Ticketpro.

KASY BILETOWE:

Kasa wejście główne od ul. Bora Komorowskiego

piątek od 08:00 – 0:00

sobota od 14:00 – 0:00

Kasa parking od Stella-Sawickiego

piątek od 15:00 – 0:00

sobota od 15:00- 0:00

WYMIANA BILETÓW NA OPASKI:

Opaski festiwalowe są zakładane przy pierwszym wejściu na teren festiwalu i nie należy ich zdejmować w trakcie kolejnych dni festiwalowych. Zdjęcie opaski lub jej zerwanie powoduje, że traci ona swoją ważność.

Obok części punktów, w których można wymienić bilet na opaski znajdują się punkty informacyjne. Typy, lokalizacje i godziny otwarcia punktów:

Piątek 9.08.2013

Punkt przy dworcu PKP Kraków Główny (Pl. Jana Nowaka – Jeziorańskiego, przed wejściem na dworzec PKP i do Galerii Krakowskiej od strony ul. Stanisława Worcella, tylko punkt informacyjny): 08.00-23.00.
Punkt przy polu namiotowym (wejście od strony ul. Bora - Komorowskiego, tylko wymiana wszystkich typów biletów na opaski):24 h, od godz. 8.00.

Punkt od strony ul. Bora-Komorowskiego (wejście główne dla publiczności, punkt informacyjny + wymiana biletów na opaski): 14.00-01.00.

Sobota 10.08.2013

Punkt przy dworcu PKP Kraków Główny (Pl. Jana Nowaka – Jeziorańskiego, przed wejściem na dworzec PKP i do Galerii Krakowskiej od strony ul. Stanisława Worcella, tylko punkt informacyjny): 10.00-23.00

Punkt przy polu namiotowym (wejście od strony ul. Bora - Komorowskiego, tylko wymiana biletów na opaski): 24 h, punkt kończy działalność o godz. 00:00 z soboty na niedzielę.

Punkt od strony ul. Bora – Komorowskiego (wejście główne dla publiczności, punkt informacyjny + wymiana biletów na opaski): 14.00-01.00.

Punkt od strony ul. Stella – Sawickiego (wejście od strony parkingu dla publiczności, punkt informacyjny + wymiana biletów, oprócz tych z polem namiotowym, na opaski): 15.00-01.00.

NIE ZABIERAJ NA TEREN FESTIWALU MIĘDZY INNYMI:

aparatów cyfrowych z zoomem optycznym 6x lub więcej • profesjonalnych aparatów analogowych i cyfrowych• parasolek ze spiczastym zakończeniem • własnych napojów i jedzenia • niebezpiecznych przedmiotów (noży, ostrych narzędzi, gazu, broni, znaczników laserowych etc.) • alkoholu, narkotyków.

Pełna lista przedmiotów, których wnoszenie na teren festiwalu jest zabronione znajduje się w Regulaminie imprezy.

UWAGA! UWAGA! UWAGA! Aby uniknąć oczekiwania w korkach komunikacyjnych i kolejkach do wejścia, zaplanuj wczesny przyjazd na teren festiwalu.

Bankomaty

Dla Twojej wygody na terenie festiwalu dostępne są całodobowe bankomaty.

Miasteczko Festiwalowe

Znajdziecie tam: pełną gamę napojów ciepłych, zimnych, gazowanych i niegazowanych, pełną gamę zimnych i ciepłych posiłków .

Oficjalny Sklep Festiwalowy

Zapraszamy do Oficjalnego Festiwalowego Sklepu! To jedyne takie miejsce na mapie, gdzie znajdziesz wszystko związane z Coke Live Music Festival! Kolekcjonerskie koszulki festiwalowe z lineupem artystycznym, jak i płyty i T-shirty występujących artystów.

ALTER ART